space loves wood

Welkom op de website van Patrick De Wachter.

Ik maak one-of-a-kind kleine meubelen die een subtiel en delicaat accent kunnen leggen in een interieurruimte. Vandaar space loves wood.

Individuele expressie en vormgeving worden geplaatst tegenover de geconditioneerde massasmaak.

In een vorig leven studeerde ik wijsbegeerte, godsdienstwetenschappen en vergelijkende godsdienstwetenschappen in Antwerpen en Leuven.

In zijn autobiografie " Herinneringen, dromen en gedachten" zegt Carl G. Jung dat in de tweede levenshelft de onafgewerkte motieven uit de kindertijd terug naar boven komen om vooralsnog gerealiseerd te worden. Ik vermoed dat dit in mijn geval opgaat voor mijn passie voor hout en houtbewerking. Eén van de vroegste foto's die van mij genomen werd, toont mij als timmerman.

Na mijn kindertijd verzonk die actieve belangstelling voor hout naar de diepere lagen van mijn onbewuste. Ze werd vervangen door een passie voor boeken en ideeën. Jarenlang probeerde ik een nuttig en werkzaan lid van de samenleving te worden, d.w.z. mee te draaien in het samsara rad van productie en consumptie.

Aangedreven door onze verlangens draait het wiel van de productie onophoudelijk. Elk verlangen wordt omgezet in een kant en klaar consumptieproduct. En onze wereld wordt overspoeld door objecten en apparaten die de halve wereld rondreizen om dan veel te vlug te belanden op de vuilnisbelt of het containerpark. De hoorn des overvloeds is de hoorn van verspilling geworden. Misschien hechten we zo weinig belang aan de voorwerpen waarmee we ons omringen omdat we ze zo gemakkelijk kunnen vervangen. Productiecultus en wegwerpcultus zijn twee kanten van dezelfde medaille.

Om die onstelpbare kringloop van productie aan te drijven, wordt het individu steeds meer gedisciplineerd om optimaal te functioneren en zich in te schakelen in een "geadministreerde wereld" ( Adorno). Eens over de veertig begint dit fysiek en mentaal te wegen. En dan beginnen de dromen van een meer idyllisch bestaan, ergens in een rustig hoekje van de wereld, op een eerlijke en oprechte manier dingen makend en oud worden. Dan begint men te zoeken naar een eigen vorm van meditatie. En voor mij is houtbewerking, het geduldig en zorgvuldig oefenen en herhalen, de combinatie van het mechanisch-repetitieve en spontaan - persoonlijke, een vorm van meditatie. Een vreemdsoortige alchemie waarbij the love of labor wordt omgezet in the labor of love.

Mijn basisopleiding houtbewerking kreeg ik in de Technische School van Mechelen. Nadien volgde ik nog cursussen meubelrestauratie bij Syntra AB,  beeldhouwen bij Ole Langerhorst in Frankrijk en - via Syntra - een cursus meubeldesign bij Belgische , maar in Londen werkende , interieur-en meubeldesigner Lizzy.

Ik maak one-of-a-kind-meubelen die een unieke synthese willen zijn van de elegantie en schoonheid van de natuurlijke wereld enerzijds en de menselijke verbeelding anderzijds. Elk stuk is ook uniek in zijn imperfecties.

Handgemaakte meubelen hebben een ziel. Ze absorberen iets van de plaats en de gemoedstoestand waarin ze gemaakt werken. Ze worden getekend door het verlangen van de maker en van diegene  die het meubel kiest voor een bepaalde ruimte. Het werken met hout is altijd een les in nederigheid, een op het juiste moment loslaten van de controle, het achterlaten van de possessieve drang,een geÏmproviseerde balans tussen imperfectie en schoonheid. Wat blijft is het object in zijn singulariteit. Een object dat onze dagelijkse levenspatronen onderbreekt en bevraagt door de onverwachte relaties die het aangaat met zijn omgeving door middel van vorm en kleur.

Contrast met de omgeving als principe van esthetische betekenis. Op welke manieren affecteren meubelen ons? Op welke manier kunnen we de rijke meubeltraditie opnieuw toeëigenen?We zijn niet meer gewoon aan hout. Het wordt beschilderd of overplakt. Het houtstof wordt vermengd met grote hoeveelheden lijm en geperst tot een volstrekt egale plaat. Alles wordt zo strak en glad mogelijk gemaakt, als een dood ding. Nochtans is hout een levend materiaal met ontelbare timbres, subtiele ritmen en patronen. Hout is tastbaar organisch leven.

Contrast met de omgeving als principe van esthetische betekenis. Op welke manieren affecteren meubelen ons? Op welke manier kunnen we de rijke meubeltraditie opnieuw toeëigenen?We zijn niet meer gewoon aan hout. Het wordt beschilderd of overplakt. Het houtstof wordt vermengd met grote hoeveelheden lijm en geperst tot een volstrekt egale plaat. Alles wordt zo strak en glad mogelijk gemaakt, als een dood ding. Nochtans is hout een levend materiaal met ontelbare timbres, subtiele ritmen en patronen. Hout is tastbaar organisch leven.